



Kursaal – Blankenberge
Begeleidingsteam
Maarten Delbeke, Kris Coremans, Frédéric Rasier, Martin van Schaik, Tania Vandenbussche en Sven Verbruggen
Het casino van Blankenberge werd gebouwd in 1932-1934 door de architecten L. Stynen (Antwerpen), R. Speybrouck (Blankenberge) en G. Van Sluys (Blankenberge), ter vervanging van het oude volgens het ontwerp van architecten O. Van Rysselberghe en E. Hellemans.. Blikvanger is de modernistische pronkgevel aan de zeezijde met de grote hoekige toren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog loopt het casino zware beschadigingen op. De ver-schillende herstellingswerken doen afbreuk aan het oorspronkelijke ontwerp. De allure van het casino gaat stilaan verloren, tot er in 1975 voor de eerste keer sprake is van de sloping van het casino. Dit kan worden tegengehouden en in 1992 vindt de renovatie plaats door het Gentse architectenbureau Restyling Group.
Jaar
2015-2016
BArch2
Vak
Architectuur-ontwerp 2
Opdracht
Opdracht 1
Binnen dit en enkele jaren verloopt de concessie die de stad Blankenberge verleende voor de uitbating van het Casino. Tijd om na te denken over de mogelijke toekomst van deze plek aan het strand en in de stad. Gewoon doordoen met de bestaande invulling, op- nieuw verbouwen, in ere herstellen, vastgoed ontwikkelen of een nieuwe weg inslaan ?
Het kustfront van Blankenberge wordt opgespannen tussen de jachthaven in het westen die zich landinwaarts uitbreidt en de pier in het oosten, die tot ver de zee in rijkt. Deze twee bijzondere figuren vormen ankerpunten in de toeristische beleving van de kuststad. De dijk ertussen vormt een aaneengesloten publieke ruimte waaraan horeca en appartementsgebouwen hun adres ontlenen.
Tussen de bouwblokken aan de dijk bemiddelen trappen en hellingen naar de lagergelegen stad. Deze riante trappenpartijen zijn nog expliciet zichtbaar in de Wetstraat, de Bakkerstraat en de Kerkstraat. De laatstgenoemde vormt de aanzet van de belangrijkste dwarsverbinding die tot aan het station en zelfs tot ver in de polders door loopt.
Het casino van Blankenberge bevindt zicht op het kruispunt van de dijk en de Kerkstraat. Ze vormt het scharnierpunt tussen twee belangrijke voetgangerszones en draagt de potentie in zich om een belangrijk nieuw ankerpunt te vormen in het toeristisch potentieel van de stad. Het casino grenst niet alleen aan de zeedijk, maar ook aan het achterliggend stadsweefsel dat bestaat uit een netwerk van autoluwe winkelstraten en pleintjes. Het zijn typische stedelijke publieke ruimtes die een eigen dynamiek hebben los van de zeedijk.
Als onderdeel van de stad en belangrijk kruispunt in de toeristische stromen draagt het casino de potenties in zich om zowel de toeristische beleving als het dagelijks leven in de stad bij elkaar te brengen in één gebouw. Een gebouw dat zowel in de zachte zomermaanden als in de gure wintermaanden gebruikt kan worden.
De opgave bestaat erin om de site van het casino te ontwikkelen naar een nieuw stedelijk trefpunt, een kursaal op maat van de bewoners en de bezoekers van de stad, op schaal van het kustfront en in relatie met de binnenstad.
Het programma in het hybride gebouw met ca. 9.400 m2 bruto vloeroppervlakte omvat een ruime lobby, een toeristische dienst, de verzamelde stadsdiensten, enkele representatieve zalen en een hotel. De functies in het gebouw versterken elkaar en worden op elkaar betrokken. Het definiëren van het publiek, collectief en privaat domein vormen daarin belangrijke aandachtspunten.
De grens van de bouwopgave wordt bepaald door de huidige footprint van het casino. Het staat de ontwerper evenwel vrij om binnen deze perimeter terug te wijken. De hoogte wordt niet vastgelegd, evenwel mee bepaald door de relatie met het opgegeven programma.
Door het loskoppelen van het recreatief en administratief programma, bestaat het gebouw uit 2 volumes. Enerzijds het toeristisch en stedelijk administratief paviljoen op het casinoplein en anderzijds het hotel en de zalen langs de zeedijk. Centraal wordt het gebouw onderbroken door een trappenpartij die het casinoplein en de zeedijk verbinden, en ook toegang bieden voor zowel het hotel als de verschillende zalen. De opgesplitste programmaonderdelen op de eerste verdiepen worden hogerop aan elkaar verbonden door een grote kroonlijst, waar een deel van het hotel is in ondergebracht.
Verder wil de lichtheid van het gebouw en de vele doorkijken op de eerste verdiepen de focus leggen op de link tussen de beide kanten van het gebouw en ze zowel op architecturaal vlak als programmatorisch vlak verbinden met elkaar.
![]() | ![]() | ![]() |
---|---|---|
![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
![]() |